The inscription below is by Shah Abbas I of the Safavid dynasty. The inscription is concerned with the khanates of Baku, Arran and Shirvan (know as Republic of Azarbaiajan since 1918). The source of this report is from the تقــّــیه website.
===============================================================
پیکره ای که مشاهده می فرمایید ارجمند ترین و بزرگترین کتیبه ای است که در بین 441 کتیبه بررسی شده در ناحیه اران و شروان باکو ، توسط پروفسور مشهدی خانم اکادمیسین برجسته و تیم او مورد بررسی قرار گرفته و اینک در مسجد جامع باکو قرار دارد..کتیبه ای به زبان فارسی و دستورشاه عباس بزرگ پیرامون بخشش مالیات شیعیان باکو و نوشته شده در رمضان 1024 هجری..و متعلق به بیش از 400 سال پیش…اندازه کتیبه 132 در 54 سانتی متر است…و شامل هفت سطر.. و سمت چپ در ورودی مسجد نصب شده است و به موجب این فرمان شاه عباس، شیعه مذهبان در راستای سیاست مذهبی و رقابت با عثمانی که همواره در سودای تصرف اران و شیروان بود مورد حمایت قرار می گیرند و فرمان شاهی به گونه یک اعلان همگانی در مسجد جامع شهر نصب می شود..به بیان دیگر نشانی است بر رسمیت زبان فارسی در آن دیار که در پر رفت و امد ترین بخش و ناحیه شهر باکو نصب گشته است و اما به یاری اکادمیسین محترمی که کتاب پروفسور مشهدی خانم را در اختیارم قرار داد توانستم نوشتار آن را بخوانم… در این فرمان شاه عباس بزرگ، چنین نگاشته شده است@@@@حکم جهان مطاع شد آنکه در این وقت بنابر عنایت بی غایت شاهانه در باب شیعیان بادکوبه الکا شیروان، احسن الله احوالهم از ابتدا توشقان ایل مال و جهات ایشان راعن رسد یک ماهه شهر رمضان المبارک سوای توجیهاتی که اجازه داده می شود و به تخفیف و تصدق مقرر دانستیم مستوفیان عظام کرام دیوان اعلی این رقم عطیه را در دفاتر خلود ثبت نموده تغییر و تبدیل به قواعد ان راه ندهند و انچه تیول و مواجب همه ساله مقرر است بر طرف دانند و آنچه مقرری است وارد دیوان حواله می شود و مالو جهات شهر مذکور را سال به سال کم نموده تتمه را تنخواه ارباب حوالات نمایند .تیولداران الکا مذکور حسب المسطور مقرر دانسته رسد یکماه شهر مذکور را از تیول خود بر طرف دانند و طلبی از رعایا ننمایند و کلانتر و کدخدایان و ریش سفیدان الکا مذکور به حقیقت رسیده اگر سنی در میان شیعیان بوده باشد و یا مردم محل از محال سنی انجا باشند تخفیف به ایشان داده نمی شود و نسخه منقح ان درست داشته به دفتر خانه همایون فرستند که مستوفیان عظام و کرام در دفاتر علیه ثبت نمایند و دانسته باشند که اگر کسی را پنهان نموده باشند در این دنیا از ایشان باز خواست خواهد شد و اخرت خدمت حضرت امیر المومنین علی ابن ابوطالب علیه السلام شرمنده خواهند بود .تغییر کننده تخفیف مذکور به لعنت الهی و نفرین حضرت رسالت پناهی گرفتار گردد و باید که دستور میمون را به سنگ نقش نموده بر دعا گویی دوام دولت قاهره تقصیر نکنند.فی سنه 1024کتیبه العبد الاقل نذیری عمل استاذ سید طاهر ابن سید امیر بادکویی….به راستی که کافی است به کتاب ها و متون دیوانی ایرانی عهد صفوی مراجعه کنیم تا این حقیقت را دریابیم که فارسی تازمان چیرگی کمونیسم در سال 1920 ،زبان غالب دیوانی و رسمی و ادبی دیار اران و شروان و تخت گاهش ،شهر زیبای بادکوبه بود…کافی است گشتی کوتاه در مزار ها و مساجد باکو بزنید تا ژرفای ایرانی گری را در دیار ایران شمالی فرهنگی دریابید..افسوس که پس از چیرگی تزاریسم و سپس کمونیسم ،ریشه های فرهنگ ایرانی در دیار اران و شروان خشکانیده شد و اینک مردمان آن دیار غالبا انسانهایی هستند که به دلیل عدم دریافت هر گونه آموزشهای تاریخی و فرهنگی به تعمد از گذشته خود برانده شده اند و کمترین آگاهی پیرامون فرهنگ دیر پای ایرانی دیارشان ندارند…بر ماست که دیگر بار مردمان آن سرزمین فرهنگی ایران را که روزی جایگاه جوشش بزرگانی چون خاقانی و نظامی و مهستی و شیروانی بود دریابیم و به پشتیبانی شان برخیزیم
